In de praktijkvoorbeelden van de onderwijs-zorgarrangementen van de Kameleon, de Parkschool en 't Iemenschoer zien we verschillende elementen en mechanismen op verschillende plekken terugkomen. Deze blijken in de praktijk goed te werken bij het opzetten en operationaliseren van onderwijs-zorgarrangementen. Ook al is iedere context anders, deze elementen lijken in verschillende situaties bevorderend en soms zelfs cruciaal te zijn.
We realiseerden ons: het onderwijs schiet hier tekort, we hebben zorgexpertise nodig om deze kinderen op school te kunnen houden.
Leerkrachten moesten wennen aan de hulpverleners binnen de school. Dat kostte tijd en aandacht, en een visie over hoe we rondom het kind samenwerken.
De samenwerking met de zorg gebeurt op basis van gelijkwaardigheid. Het is niet zo dat de school vraagt en de zorg maar moet draaien. De zorgorganisatie zit als een gelijkwaardige partner in de klas.
We zijn in het diepe gegooid, maar eigenlijk was dat heel fijn. Zo konden we met elkaar dingen gaan ontdekken. We kregen veel vrijheid en steeds werd gezegd: als jullie denken dat het nodig is, dan mag dat.
Bij het bepalen van doelgroep en financiën hebben we data van gemeenten over de jeugdhulp gekoppeld aan data over de schoolpopulaties. De analyse van deze data heeft een aanzet gegeven voor de ontwikkeling van de oza.
In de gesprekken hebben we ook het alternatief geschetst: als we dit arrangement niet opzetten, kunnen deze kinderen niet naar school. Dan zitten ze thuis, wat niemand wil, of krijgen ze een indicatie voor het kinderdagcentrum, wat de gemeente veel geld kost.
Als je aansluit bij de ontwikkeling van het kind, zowel emotioneel als cognitief en communicatief, gaat het kind floreren. Wij wachten op dat moment, en daarin willen wij stimuleren. Wij hebben niet op voorhand bij een kind dat binnenkomt een idee welke kant dat kind uitgaat.
Doordat we op dezelfde manier werken, zijn het steeds minder twee werelden. Het grijze gebied ertussen wordt steeds meer gedicht.
Wij zoeken voortdurend de samenwerking met ouders, vanuit gelijkwaardigheid en erkenning van elkaars expertise. Zonder goede samenwerking met ouders kunnen wij veel minder succes behalen.
Door de inzet van medewerkers uit het onderwijs hebben we nu op het kinderdagcentrum meer onderwijsvaardigheden in huis. Ook de kinderen die niet naar school kunnen, ontwikkelen zich daardoor beter.
Doordat docenten veel leren van de collega's uit de zorg komen ze weer toe aan hun core business: onderwijs geven. Het is rustiger in de klas en op de gang, en er zijn minder incidenten.
Aan het begin besloten we: we gaan niet ellenlang vergaderen, maar we gaan gewoon pionieren. We zijn kleinschalig begonnen en vanuit dat vertrekpunt zijn we gegroeid naar hoe we het nu doen.
