Tijdelijke uithuisplaatsing: hoe werkt dat?

Kan mijn kind zomaar uit huis geplaatst worden?

Het is het allerbeste als kinderen thuis opgroeien. Een kind mag alleen uit huis worden geplaatst als er echt geen andere oplossingen zijn voor de problemen thuis. Een hulpverlener moet er daarom alles aan doen om samen met jou een tijdelijke uithuisplaatsing te voorkomen.

Samen kijken jullie naar vragen en mogelijke oplossingen, zodat je kind thuis kan blijven wonen. Je hulpverlener vertelt welke vormen van hulp mogelijk zijn en legt uit wat daarvan de voor- en nadelen zijn. Denk aan professionele hulp thuis of hulp van familie, vrienden en andere bekenden. Samen maken jullie afspraken over wat jullie willen veranderen en hoe jullie dat stap voor stap gaan doen. Jullie blijven samen kijken of de thuissituatie verbetert en of je kind nog veilig is en zich goed ontwikkelt. Jouw hulpverlener heeft vaak een heel team dat mee kan denken over passende oplossingen.

Soms lukt het niet om met deze hulp de thuissituatie te verbeteren. Dan is het belangrijk dat zij opnieuw, met jullie en iedereen die bij jullie betrokken is, te onderzoeken hoe dit komt en wat wel kan helpen. Soms heb je als ouder eerst hulp nodig voordat gezinstherapie zin heeft. Bijvoorbeeld om trauma's te verwerken, schulden op te lossen of om een verslaving te behandelen. Een gedragswetenschapper denkt daar altijd in mee.

Lees ook:

Welke hulp kan ik vragen zodat mijn kind thuis kan blijven wonen?Richtlijn Samen beslissen over hulp

Beslissing tot uithuisplaatsing

Ouders en professionals zijn het niet altijd met elkaar eens over wat er aan de hand is of wat kan helpen voor een oplossing. Soms zie je als ouder zelf geen andere mogelijkheid meer dan een uithuisplaatsing terwijl anderen nog wel mogelijkheden zien. Is de veiligheid en ontwikkeling van je kind in gevaar en wil je geen hulp? Dan moeten professionals zorgvuldig bekijken of een uithuisplaatsing de beste optie is voor je kind, met de minst schadelijke gevolgen. Alleen de rechter kan uiteindelijk besluiten tot een ondertoezichtstelling met een machtiging uithuisplaatsing. 

De jeugdbeschermer denkt met jullie mee over wat nodig is om het thuis weer goed te laten gaan. Bij een uithuisplaatsing stel je altijd een omgangsregeling vast. In zo'n regeling staat hoe vaak, waar en wanneer je contact met je kind kunt hebben. In de regeling staat ook wie er nog meer contact mogen hebben, zoals broers, zussen, opa('s), oma('s) of goede bekenden van je kind.

Lees ook:

Uithuisplaatsing en terugplaatsingIk ben het niet eens met de jeugdbeschermer. Wat nu?Maatregelen jeugdbescherming

Samen beslissen

Jij blijft altijd de ouder van je kind. Ook als je kind tijdelijk ergens anders woont. Het is daarom belangrijk dat hulpverleners goed naar je luisteren, zodat jullie samen beslissen wat goed is voor jullie gezin. Ook in een crisissituatie, kijkt de hulpverlener zoveel mogelijk samen met jou wat er aan de hand is en wat er nodig is. Jullie maken samen een plan voor de vervolgstappen om de situatie tot rust te brengen kan en verdere hulp kan starten. Het is als ouder belangrijk om te weten wat je van een hulpverlener kunt verwachten. Alle belangrijke informatie staat in de richtlijn Samen beslissen over hulp.

Zo thuis mogelijk opgroeien

Is er gekozen voor een uithuisplaatsing? Jullie zoeken dan samen naar een geschikte plek voor je kind. Het liefst bij iemand uit je omgeving die je vertrouwt, zoals een familielid of een andere bekende. Is dit niet mogelijk? Je hulpverlener zoekt dan een geschikt pleeggezin of gezinshuis voor je kind. Dit bevindt zich het liefst in de buurt. Zo kan je kind op dezelfde school blijven en is het makkelijker om met jou en anderen contact te houden.

Het kan dat extra hulp nodig is, bijvoorbeeld bij ernstige emotionele- en gedragsproblemen. Soms is het dan nodig dat je kind voor korte of langere tijd in een instelling verblijft. Dit is echt alleen een laatste optie en is altijd tijdelijk. Na de behandeling kijkt je hulpverlener eerst of je kind weer thuis kan wonen.

Hoe lang duurt een tijdelijke uithuisplaatsing?

Het is altijd de bedoeling dat een kind zo snel mogelijk weer thuiskomt. Bij een vrijwillige uithuisplaatsing kun je als ouder zelf beslissen wanneer dat gebeurt. Bij een gedwongen uithuisplaatsing besluit de kinderrechter dat een kind tijdelijk ergens anders gaat wonen. Dat besluit geldt maximaal één jaar. Soms is er meer tijd nodig om de situatie thuis te verbeteren. Dan kan de rechter de uithuisplaatsing verlengen.

Definitieve uithuisplaatsing

Als de thuissituatie niet verbetert, kan de kinderrechter besluiten dat het kind niet meer thuis komt wonen. Het zal dan ergens anders opgroeien tot het volwassen is. Een jeugdbeschermer kijkt samen met jou en je kind waar dat het beste is. Bijvoorbeeld bij familie of in een pleeggezin, gezinshuis of in een kleinschalige woonvoorziening. Als je kind niet meer thuis kan wonen, is het belangrijk dat je als ouder een belangrijke rol blijft houden in het leven van je kind. Lees hierover meer op de pagina Gedeeld opvoederschap van ouders en pleegouders.

Belangrijk bij een tijdelijke uithuisplaatsing

Samengevat, bij een tijdelijke uithuisplaatsing is het belangrijk dat:

• je samen met de hulpverlener eerst probeert om met hulp thuis de problemen op te lossen of te verminderen.
• je contact houdt met je kind en de hulpverlener die jullie hierin begeleidt.
• je weet wat je kunt doen zodat je kind zo snel mogelijk terug naar huis kan.
• je besluit samen met de hulpverlener neemt.
• je zelf ook een rol inneemt bij het maken van beslissingen met de hulpverlener en vraagt om jullie mening serieus te nemen bij beslissingen.
• je uitleg vraagt over wat er gebeurt. Of wat er van jullie verwacht wordt. Jullie mening over de juiste hulp en de juiste plek doet ertoe.