Leren van casuïstiek

Zes vragen bij casusonderzoek

• Wat weet iedereen van de casus? Denk ook aan de oorzaak van het probleem en de doelstellingen in het gezin.
• Wat werkt volgens de aanwezigen in deze specifieke situatie? En wat niet?
• Doen we ook datgene waarvan we weten dat het werkt?
• Wat waren doorslaggevende beslismomenten voorafgaand aan een belangrijk moment in de casus?
• Welke factoren hadden invloed op de situatie? Denk aan personen in het gezin of uit een organisatie, afspraken in de keten of culturele opvattingen.
• Welke patronen zijn te herkennen in de casus? Welke zie je ook terug in andere casussen?

Methoden om te leren van casuïstiek

• De PRISMA-methode en Learning Together zijn beiden methoden die in te zetten zijn bij incidenten en calamiteiten
• De dialoogtafel is een methode om inzicht te geven in jeugdhulpervaring.
• De Effectencalculator helpt om vernieuwende werkwijzen binnen het sociaal domein te evalueren.

Aan de slag: gebruik deze tien vragen

In alle gevallen is leren van casuïstiek belangrijker dan een specifieke methode. Tien vragen kunnen helpen bij het vormgeven van casusonderzoek:

• Van welke casuïstiek wil ik leren?
• Met welk doel wil ik leren van casuïstiek?
• Met welke partijen wil ik leren van casuïstiek?
• Hoe zorg ik voor voldoende voorwaarden om te leren van casuïstiek?
• Welke leervragen stel ik centraal?
• Hoe leer ik samen met ouders en jongeren?
• Maken we een levensloopreconstructie? De jongere of het kind en de ouders vertellen daarbij hun levensverhaal. Zo kunnen zij hun visie geven op hoe de problemen zijn ontstaan en waarom deze er nog steeds zijn.
• Met wie doe ik interviews voorafgaand aan een groepssessie?
• Hoe verwerk ik de gegevens en rapporteer ik?
• Hoe bescherm ik de privacy?

Lees meer in de publicatie Leren van casuïstiek: hoe, wat en waarom?