Bij geweld en calamiteiten in de jeugdzorg spelen vaak dezelfde risico's. Die hebben te maken met een gebrek aan passende hulp, veel overplaatsingen en wisselingen van personeel, en onvoldoende pedagogische deskundigheid. Dat concludeert het Verwey-Jonker Instituut na een analyse in opdracht van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd.
Het Verwey-Jonker Instituut analyseerde 75 rapportages van aanbieders van verschillende soorten jeugdhulp over geweldsincidenten en calamiteiten. De onderzoekers zien een aantal hardnekkige risico's voor het ontstaan van fysiek en seksueel geweld en calamiteiten zoals suïcide. Die risico's blijken vooral samen te hangen met de schaarste aan gekwalificeerd personeel en met een gebrek aan passende plekken of aan de financiering daarvan. Die factoren vergroten het risico op escalatie en het niet tijdig signaleren van grensoverschrijdend gedrag.
Pedagogisch klimaat
Het valt de onderzoekers op dat jeugdzorgaanbieders in hun rapportages aan de inspectie vooral gericht zijn op maatregelen als meer aandacht voor protocollen, personeelsbeleid en technische veiligheid. Minder aandacht besteden ze aan preventieve maatregelen zoals verbetering van het professionele en pedagogische klimaat en aandacht voor een positieve seksuele ontwikkeling. Ook ontbreekt de stem van het kind vaak in de rapportages.
De onderzoekers bepleiten meer aandacht voor het plaatsen van kinderen en jongeren op de juiste plek, het verbeteren van de warme overdracht en het voorkomen van overplaatsingen. Ook pleiten ze voor meer investeringen in de vakbekwaamheid en het professionele en pedagogische leefklimaat. Naar ouders en kinderen zou beter geluisterd moeten worden. Verder vinden de onderzoekers dat het toezicht op de jeugdzorg meer gericht moet zijn op leren dan op beheersen.
Meer leren
De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd zegt in een reactie op het onderzoek dat zij voortaan meer aandacht gaat besteden aan deskundigheid en cliëntgerichtheid. Ook neemt zij de aanbeveling van de onderzoekers ter harte om leren en reflectie te stimuleren en minder focus te leggen op verantwoording van aanbieders.
Bron: Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd