Ik heb hulp nodig bij de opvoeding

Wees niet bang om hulp te vragen 

Als ouder kun je af en toe het gevoel hebben dat je het niet goed doet. Of dat je het niet alleen redt. Het kan dan moeilijk zijn om hulp te vragen. Bijvoorbeeld omdat je denkt dat je alles zelf moet doen.  

Je bent niet de enige: veel ouders voelen zich zo. In onze samenleving delen de meeste mensen hun problemen liever niet. En op sociale media zie je ouders waarbij alles goed gaat. Het is dan niet gek dat je denkt dat je het allemaal alleen moet kunnen. Maar het ouderschap kan best zwaar zijn zonder hulp van anderen. Het is daarom echt niet gek om hulp te vragen. 

Mensen helpen graag 

Het kan ook zijn dat je geen hulp vraagt, omdat je denkt dat de ander al druk genoeg is. Of omdat je een ander niet tot last wil zijn. Je zou dit eens bij de ander kunnen checken. Vaak helpen mensen graag, want dat geeft hen een goed gevoel. 

Misschien denk je dat je al te vaak hulp hebt gevraagd aan iemand. En heb je het gevoel dat je eerst iets moet terugdoen. Ook dan kan het goed zijn om dit te bespreken. En je te beseffen dat jij ook iets kunt doen, ook al is het iets kleins. Bijvoorbeeld laten merken dat je de ander waardeert. Of vragen hoe het met diegene gaat. 

Welke soort hulp kun je vragen? 

Je kunt met verschillende dingen geholpen zijn. Zoals hulp met schoonmaken, oppassen, een goed gesprek of iets leuks doen met iemand. Het kan ook fijn zijn om bij iemand 'af te kijken' hoe die de opvoeding aanpakt. Bijvoorbeeld als diens peuter een driftbui krijgt. Of als iemand je informatie kan geven, bijvoorbeeld over de regels rond kinderopvangtoeslag. 

Aan wie wil je hulp vragen?  

Misschien vraag je het liefst hulp aan iemand die je goed kent. Bijvoorbeeld: 

• Je ouders of schoonouders
• Vrienden
• Buren
• Ouders van vrienden van je kind
• Collega's

Je kunt ook hulp vragen aan mensen die je minder goed kent. Zoals: 

• Ouders op online fora. Dat zijn websites of online groepen waar je aan andere ouders vragen kunt stellen over opvoeden en ouderschap. Bijvoorbeeld als je dreumes niet goed eet. Of als je puber heel veel tijd besteedt op de mobiele telefoon. 
• Verenigingen voor ouders. Deze groepen zijn vaak online te vinden. Je kunt er informatie vinden en vragen stellen over specifieke dingen in de opvoeding. Bijvoorbeeld als je kind moeite heeft met leren.
• Mensen uit je geloofsgemeenschap, zoals in de moskee, kerk of synagoge.
• Mensen die je kent van je hobby of sport. 

Wie ken je allemaal? 

Misschien heb je het gevoel dat je niet genoeg mensen kent die je kunnen steunen. Of je vindt het spannend om hulp te vragen. Het kan dan fijn zijn om eerst te bedenken wie je allemaal kent. Dit heet je sociale netwerk.  

Stel jezelf de volgende vragen om een beeld te krijgen van je sociale netwerk:  

• Met wie heb ik het meeste contact?
• Met wie spreek ik wel eens af in mijn vrije tijd?
• Bij wie ga ik wel eens op bezoek? Wie komt wel eens bij mij op bezoek?
• Wie nodig ik uit op mijn verjaardag? Wie nodigt mij uit op verjaardagen?
• Wie vindt het belangrijk dat het goed gaat met mij?
• Met wie praat ik wel eens over mijn kind en de opvoeding? 

Je kunt ook met een Ecogram je sociale netwerk in kaart brengen.

Initiatieven en organisaties die je op weg helpen 

Je kunt ook steun vragen aan een onbekende. Kijk bijvoorbeeld bij Zorg Voor Elkaar. Via deze website kun je gekoppeld worden aan een vrijwilliger die je kan helpen. 

De gemeente of het consultatiebureau kan je informatie geven over andere plekken waar je steun kunt krijgen. Zoals een ouder-kindochtend waar je andere ouders kunt ontmoeten en ervaringen kunt delen.  

Steun voor het hele gezin is te vinden bij organisaties als Steunouders, Buurtgezinnen of Meeleefgezin. Zij koppelen gezinnen aan elkaar voor onderlinge steun.    

Zoek je gewoon een luisterend oor? Of iemand die meedenkt over je opvoedvraag? Dan kun je ook anoniem bellen naar de Oudertelefoon. 

Hulp vragen aan een professional 

Je kunt ook hulp vragen aan professionals die je kent. Bijvoorbeeld leraren op de school van je kind, je huisarts of de sportcoach van je kind. Zij kennen jou en je kind al en kunnen hun ervaringen met je delen. 

Als je een heel specifieke vraag hebt, kunnen mensen in je eigen omgeving jou misschien niet genoeg helpen. Je kunt dan terecht bij andere professionals. Bijvoorbeeld een psycholoog, iemand die ouderschapstrainingen geeft, of andere hulpverleners.