Vraag je je af of je kind problemen heeft met rouwen? Dan is het goed om te weten wat normale rouw is en wanneer je je zorgen moet gaan maken. En ook hoe je goede hulp voor je kind vindt als dat nodig is.
Wat is normale rouw bij kinderen en jongeren?
Hoe een kind reageert op de dood van een ouder verschilt per kind en hoe het gewend is zich te uiten. Daarnaast hangt de reactie van je kind ook af van de leeftijd. Dit kun je verwachten:
- Baby's tot 2 jaar reageren op de ongewone situatie na het overlijden en op het verdriet van anderen, bijvoorbeeld door meer te huilen, banger te zijn of te blijven stilstaan in hun ontwikkeling.
- Peuters en kleuters kunnen nog geen goed onderscheid maken tussen fantasie en werkelijkheid. Daardoor denken ze bijvoorbeeld dat de dode weer wakker kan worden. Of ze denken dat zij schuldig zijn aan de dood van hun ouder. Ze wisselen ook snel in hun emoties: van boos naar verdrietig naar dwars en driftig naar lief, enzovoorts. Door angst en onzekerheid kunnen ze ook terugvallen in hun ontwikkeling en bijvoorbeeld ineens weer in bed plassen terwijl ze al zindelijk waren of moeite hebben met afscheid van je nemen.
- Basisschoolleerlingen vinden het vaak kinderachtig om te huilen. Ook praten ze meestal niet over hun angst, onzekerheid of boosheid. Je merkt bijvoorbeeld wel veranderingen in hun gedrag, bijvoorbeeld dat ze slechter slapen of eten. Vanaf 9 jaar kunnen kinderen hun gevoelens beter in woorden uitdrukken. Ook kunnen ze zich beter in anderen inleven. Dat betekent soms dat ze zich zorgen gaan maken over jou. Daarom vertellen ze je dan niet waar zij het zelf moeilijk mee hebben.
- Jongeren weten zich vaak geen raad met alle gevoelens die de dood van hun ouder oproept. Het is normaal dat ze daardoor in de war zijn. Vaak proberen ze dat te verbergen en willen ze er niet over praten. Ze willen meestal ook geen hulp.
Wanneer moet ik hulp inschakelen voor het rouwen van mijn kind?
Merk je dat je kind na een tijdje de draad van het gewone leven niet kan oppakken? Gaat het niet goed op school of in de vrije tijd? Vraag je dan af of het tijd is om hulp te zoeken.
Redenen om je zorgen te maken:
- Je kind stopt pijnlijke gevoelens die bij het verlies horen weg en vermijdt situaties die herinneren aan het verlies van de ouder.
- Je kind kijkt heel negatief tegen allerlei dingen aan, voelt zich somber en trekt zich terug, waardoor het steeds moeilijker wordt om weer vertrouwen te krijgen in zichzelf, anderen en de toekomst.
- Je kind is erg bezig met anderen in het gezin en probeert jou te ontlasten, maar komt daardoor niet toe aan het leren omgaan met het eigen verdriet.
- Je kind houdt gevoelens van intens verdriet, angst, moeheid, pijn, somberheid en prikkelbaarheid. Je kind trekt zich terug of neemt uit bezorgdheid taken van jou over.
Zo snel mogelijk hulp zoeken:
- Je kind heeft scheidingsangst: last van indringende herinneringen, intense emotionele reacties en een extreem verlangen naar de overledene.
- Je kind voelt zich door extreem verdriet verdoofd en ervaart het leven als zinloos.
- Je kind is meer dan zes maanden bezig met rouwen.
Wie kan mij en mijn kind helpen bij problemen met rouwen?
De huisarts kent je gezin en je situatie en kan je helpen inschatten of je kind problemen heeft met rouwen. Een praktijkondersteuner kan je kind met een paar gesprekken helpen. Soms is een verwijzing naar gespecialiseerde jeugdhulp nodig.
Hulp of advies nodig?
Zoek je als ouder of opvoeder hulp of advies? Bekijk hier waar je terecht kunt.