Puzzelstukjes
Vanwege het overlijden van zijn moeder en de afwezigheid van zijn vader groeide Kai op in de jeugdzorg. Daar ontdekte hij door gesprekken met zijn mentor dat zijn vervelende gedachtes, over zijn lichaam, meer betekenden dan hij in eerste instantie doorhad. Kai: 'Het hele principe transgender kende ik niet. Mijn mentor heeft mij toen in contact gebracht met een transjongen en door gesprekken met hem vielen alle puzzelstukjes op zijn plek. Ik ben toen direct naar de huisarts gegaan, die heeft mij geholpen aan een plekje op de wachtlijst voor een transitie.'
Kwelling
Na 3,5 jaar wachten is Kai nu eindelijk begonnen met de eerste fase van de transitie. 'Zo lang wachten is echt verschrikkelijk', vertelt Kai. 'Ik denk dat de buitenwereld niet beseft wat voor een kwelling dit is.' Kai had in die 3,5 jaar enorm veel moeite met dagelijkse dingen zoals bijvoorbeeld uit bed komen, boodschappen doen en douchen. 'Tijdens alles was ik zo bezig met het feit dat mijn lichaam nog vrouwelijk was. De gedachte dat mensen nog konden zien dat ik een meisje was, nam een groot deel van mijn energie en tijd in beslag.'
Omgeving
Een belangrijk onderdeel van het kunnen zijn wie je bent is hoe je omgeving hiermee omgaat. Alhoewel zijn vrienden het al wel aan zagen komen en Kai veel steun bieden, mist hij de steun van zijn (pleeg)familie. 'Mijn pleegvader en tweelingzus kunnen het maar niet accepteren dat ik een jongen ben. Ze spreken mij nog steeds aan met 'zij' en noemen mij bij mijn oude naam.' Alhoewel Kai begrijpt dat dit in het begin lastig is, vindt hij het, na drie jaar te leven als jongen, tijd om afstand van hen te nemen. 'Ik heb dit drie jaar laten gebeuren, maar nu is het tijd om voor mezelf te kiezen en mezelf op de eerste plek te zetten. Die keuze voelt goed, maar toch is het best eenzaam soms. Ik had juist van hen die steun gewild.'
Steun
Gelukkig kwam er steun uit andere hoeken. Naast zijn vrienden is ook zijn huisarts een grote steun voor hem geweest. 'Wanneer ik het moeilijk had, kon ik met haar in gesprek', vertelt hij. Daarnaast vond hij een nieuwe familie, de rainbowfamilie bij de Rainbow Shop waar hij werkt. 'Hier werken ook andere transpersonen die al wat verder zijn in hun proces. Aan hen kan ik alles vragen en ze helpen me altijd!'
Pride
Ook de Pride is voor Kai een steun. 'De Pride is zó belangrijk. Je kan vrij zijn en hoeft even niet te vechten voor wie je bent. Iedereen accepteert je. Voor mij is dit een dag dat ik echt even helemaal mezelf kan zijn. Het zou zo fijn zijn als ik me altijd zo zou kunnen voelen. Mensen denken allemaal dat het een keuze is. Dat iemand ervoor kíest om trans, lesbisch of homo te zijn. Maar een hetero staat 's ochtends toch ook niet op en denkt "ja, vandaag ben ik hetero"? Dat is een gevoel, geen keuze.'
